Wenen

In de trein bedenk ik me dat ik dat ik geen plattegrond heb van Wenen. Althans, die heb ik wel maar in de tent achtergelaten. Hoef je er niet mee te slepen. Maar zoals in elke grote stad hebben ze bij het station natuurlijk wel een Tourist Information. Loop Amsterdam CS uit en je ziet een grotei meteen aan de overkant. In Wenen blijken ze dit niet nodig te vinden. Aldus ga ik op goed geluk rechtsaf. Weinig bijzonders te zien, op druk verkeer na. Het is spitsuur. Ik vermoed dat ik verkeerd gelopen want nog steeds is er niets belangwekkends te bespeuren. Wat bochtjes naar rechts dan maaren zowaar een groot gebouw. En even verderop zie ik de eerste touristen lopen.

Ook zie ik een winkel, gespecialiseerd in landkaarten. Prachtwinkel. Een van de opdrachten was een landkaart van Hongarije te kopen.Helaas is het nog lang geen 10,00 uur dus besluit ik later terug te komen, de winkel is nog gesloten.Ik wandel nog wat verder en ga op zoek naar een outdoor-winkel om nieuwe brandstof te kopen. Ik vraag wat mensen en die sturen me een stuk verderop. Ofdie mensen praten hier zo raar of ik luister niet goed maar nooit lukt het me direct ietsvinden waarnaar ik op zoek ben.Na lange tijd zie ik iets van een sportwinkel. Maar het gezochte artikel hebben ze niet. Ik wordtnaar drie blokken verderop gestuurd. Normaal hebben ze daar wel het gevraagde maar nu is het uitverkocht, zo blijkt.Een paar blokken verder hebben ze het zeker.

En jawel na anderhalf uur lopen heb ik eindelijk wat ik zocht. Op de terugweg besluit ik weer naar de landenkaarten-winkel terug te gaan. Ondertussen zie ik de enedom, baseliek, museum of paleis na de andere voorbijkomen. Het een nog groter dan het nader. Maar echt boeien kan het me niet. Het ziet er allemaal kolossaal uit enis best mooi, maar daar blijft het voormij bij.

De lunch wordt deze keer genuttigd bij de Burger King. Das weer eens wat anders dan Bratwurst met Schwarzbrot en senfe. Van binnen ziet deBK er fantastisch uit, een oud gebouw met prachtige pilaren en ornamenten. Zeker een bezichtiging waard.Je kunt hier zelfs ook bier bestellen. Verstandig als ik ben besluit ik dat niet te doen. Daarentegen krijg ik een liter cola voor mijn neus. Achteraf benieuwd wat gezonder is.

Alles in Wenenis gerelateerd aanBeethoven, Mozart, Fransz Joseph of Sisi.Mannen in Mozart pakken proberenme een museum in te lokken maar ik hap niet toe. Als souvenir doen de Mozart Kugeln hetgoed. Nogsteeds hetzelfde verpakt als20 jaar geleden bij de HEMS. (12 in een klein kratje)

Ondertussen heb ik de Tourist Information gevonden. Een plattegrond vertelt me dat ik alle bezienswaardigheden wel zo'n beetje gezien heb. Dat treft dan weer. De plattegrondzegt echter niet waar die kaarten winkel zat. Ik weet het ongeveer maar niet exact. Ik doolnog lange tijd door het sjieke centrum met alle dure winkels. Want daar was het ergens in de buurt.

Als ik de hoop bijna opgegeven heb vind ik om 15,15 uur de winkel. En ze hebben de juiste kaart, zo ook een van Roemenie.Een geslaagde dag dus. Want bij de BIPA heb ik ook al nieuwe tandpasta en douchegel gekocht.

Nog even een internet cafe zoeken. Ook dat blijkt niet mee te vallen, of je moet 2,60 Eur per 20 minuten willen betalen. Dat weiger ik dus duurt het nog driekwartier voor ik een normale gevonden heb. (In De Clercqstraat heb je er volgens mij alleen al mee dan vijf). Uiteindelijk lukt ook dit en aldus bijdeze de eerste foto's.

Ik heb Wenen bezocht en een hoop gezien. Van een rustdag is het niet echt gekomen. Ik ben de stad 6 keer rondgelopen, maar dat had ik zonder plattegrond ook wel gedaan.De volgende keer neem ik de paardenkoets.

2 x fout is goed

Altdorf (inw. < 100). Een weg met enkele zijstraatjes. Wat huisjes en een boerderijtje. Niemand op straat, geen verkeer. Per toeval bevindt zich er toch een Gasthof, gerunned door de familie Karg, zo staat vermeld op het uithangbord. Restaurantje en een terrasje.

Het is warm vandaag, benauwd. Uur of twee. We zijn in het land van 'Gruss Gott', waar men praat zoals 'Der Kaiser', met zo'n opvallende 'R'. Twee tafeltjes bezet, met zo lijkt het wat lokale figuren. Fiets neer gezet en en biertje besteld. Geen lullig fluitje of vaasje. Daar lachen ze hier om. We zijn in Beieren dus krijg je een grote pul. Ondertussen ook nog wat te ten besteld bij het meisje. Ze draagt zo'n bordeaux rode jurk en een vrolijk wit blousje. (Navraag leert dat ze niet kan fietsen).

Bang om m'n bier warm te laten worden, en dorstig als ik ben, is het op tegen de tijd dat m'n eten, 2 Wiener nogwat, geserveerd wordt. Toch nog maar een bier besteld. Ondertussen arriveren er nog wat gasten, waaronder enkele motorrijders. Ik benijd die jongens niet. Ze mogen dan wat sneller de bergen oprijden, ze zitten daarentegen in zwarte leren kleding ingepakt, met een intergraal helm op hun kop. Dan toch maar fietsen.

Dit zo ongeveer wat er op zondag middag gebeurd in Altdorf, in het Altmuhltaler Naturpark. Zou hier nooit terecht zijn gekomen als ik niet tot tweemaal toe volledig fout gefietst was. Ik was zinnens gewoon de Altmuhl rivier te blijven volgen tot die ergens in de Donau terecht zou komen. Maar voor ik er erg in had was ik volledig afgeweken van de route. Per toeval ontdekte ik de Duitse-Limes-Route, en kon ontdekken dat ook deze redelijk in de goede richting ging. Glooiend landschap met velden vol gele bloemen, bossen, kleine dorpjes en van die leuke heuveltjes. Het ging 15 km goed tot ik ook hier weer het spoor bijster was.

Toen zelf maar een route over de provinciale wegen genomen. Grote gele verkeursborden, dat gaat tenminste wel goed. En aangezien het zondag was, is het rustig op de weg. En ik heb toch een helm op.

Eergister in Regensburg aangekomen - zeer de moeite waard - waar ik eerst op zoek ben gegaan naar een oude vriend, bekend van een vroegere vakantie in Ravanna in Italie. Deze buurman op de camping had de gewoonte de hele dag keihard z'n autoradio aan te zetten met dreunende muziek. Zijn grootste plezier was echter dat hij de hele dag voor zijn auto zat te blowen, dacht zelfs dat berm langs de wegen een grote hennepplantage was, en had ondertussen niet door had dat hij enorme brandwonden op zijn schouders aan het kweken was van de brandende zon. Ik heb me rot gezocht naar een rode auto met een nummerbord beginnend met RE-GI maar heb niets kunnen vinden. Rogier, helaas. Maar dit terzijde.

Het weer is hier net zo voorspelbaar als in Nederland. Als het drie dagen mooi weer is moet het een keer foutgaan. En jawel, al twee dagen rijd ik over fietspaden bezaaid met bladeren, takken en omgewaaide bomen. Huizen met schade, en de jongens van de plantsoendienst maken overuren. Het heeft geonweerd, gebliksemd, gegoten en gewaaid. Maar wel nadat mijn tentje keurig droog opgezet was en ik op een overdekt terrasje zat.

Momenteel in Passau, de laatste stad in Duitsland alvorens ik Oostenrijk infiets. Gister aardig door kunnen trappen. Een vlakke etappe met wind mee en brede goede fietspaden. 125 km stond er uiteindelijk op de teller. In een klein dorpje m'n tent opgezet. Wilde een macaroni maaltje koken (zo'n alles in een pakket, super handig, 5 minuten werk) maar het kooktoestel weigerde. Vermoed dat de brandstof bijna op is. Gevraagd naar een restaurant in de buurt maar dat was gesloten. UIteindelijk driekwart van een salami worst en een zakje pinda's kunnen nuttigen. Vanochtend echter stond om acht uur de bakker al op de camping dus heb ik de schade weer inghaald.

Umleitung

Dat zou dus het eerste woord moeten zijn dat je op de middelbare school met Duits leert. Ze kunnen er hier geen genoeg van krijgen. En het ergste is nog dat het meestal daarbij blijft. Wat je daarna uitspookt mag jezelf uitzoeken: berg op of -af, in ieder geval wordt het omfietsen.

Gelukkig denk ik hier nu vanaf te zijn.Het is namelijk zo dat ik vanaf morgen een fietspad neem, van Rothenburg naar Regensburg, via de rivier de Altmuhl. Dit heeft twee voordelen. Ten eerste fiets jelangs een rivier, dus altijd door het dal. Ten tweede hoef je niet constant op de kaart te kijkenom uit te vinden waar je nu weer vertoefd. Dat laatste is wel het grootste voordeel, aangezien ik er ondertussen wel achter ben gekomen dat kaartlezen, navigeren en vooruitdenken niet mijn strekstepuntenzijn. (Beste aankoop tot dusver; fietsbel met kompas).Om met een voorbeeld te komen, van Hoofddorp naar Rothenburg an der Tauber is over de snelweg 660 km. Mijn route is bijna dubbel zolang, zo'n 1200 km.

Overigens is mijn route wel de leukste. Nog nooit zoveel kleine gehuchten gezien waar echt helemaal niets gebeurd. Geen winkel voor een broodje te bekennen. Alleen op Hemelvaartsdag, danis iedereen buiten en staan er feesttenten waar om 10,00 uur al pullen bier genuttigd worden. Dat is dan wel weer mooi!

Rothenburg blijkt overigens een zeer toeristisch stadje, met echte stadsmuren, torens en leuke middeleeuwse pleintjes. De Japanners (met mondkapje)en Amerikanen komen met bussen vol aan. Camping net buiten de stad gevonden en het zonnetje schijnt. Dat is lang niet gek want het is wisselvallig weer. Vanochtend met droog weer vertrokken, begint het na 10 te onweren en gieten. Regenpak aan, is het weer droog en is het stik heet. En dit herhaalde zich nog een paar keer.

Om te fietsen is ditland wel echt perfect. Prachtige routes, die betrekkelijk goed aangegevenzijn, mits je goed oplet. Langs rivieren, door wouden en over heuvels. Kom de laaste dagen ook steeds meer fietsers tegen. Maarhet is nog even wachten op de vrouwlijke fietser van mijn leeftijd, iets jonger mag ook,die toevallig ook alleen opweg isnaar Roemenie, geen haast heeft, niet te moeilijk doet en diehaar tent vergeten is.

En, zekers niet onbelangrijk, ze hebbenlekkere biertjes en witte wijn. De hele dag gefietst en direct op de camping een kouwe klets! En tegen camping prijzen a 1,20 Eur, inclusief 8 ct statiegeld. Je krijgt er dorst van. Die centen doen ze hier nog steeds, dat is wel merkwaardig.

Over dorst gesproken, ik ga eens een terrasje zoeken, nu het zonnetje nog schijnt.

Rust

Hoeveel dagen moet ik nog fietsen voor ik Joop alberda-norm van 10000 uur heb volgemaakt om topwielrenner te zijn? Wat is de exacte tekst van de Dromedaris van Klein Orkest? Wat is mn favoriete top 10 allertijden? Noem alle priemgetallen.. Dit en meer onzinnigheden bedenk ik me als ik moet klimmen. Alles is geoorloofd, alsik maar niet aan klimmen denk. Boven je zie je ergens een top en me een beetje mazzel komt er niet nog een puist achteraan. En als je dan boven bent denk je dat de daling een groot genoegen moet zijn.

Maar ook dat valt vaak bar tegen. Ten eerste duurt een afdeling ten opzichte van het klimmen veelt te kort. Een diepe zucht en je bent er. Ten tweeede moet je veelal de remmen in omdat er midden op de afdaling een kruispunt is geplaatst, of je fietst een dorpe in waar je maar 30 mag. Als laatste en misschien wel hét ergste is dat je weet dat er na een daling weer een beklimming ligt te wachten. Heel soms is het echter puur genot en sjees je met 60 naar beneden (en hou je nogin).

De omgeving maakt echter heel veel goed. Veel fietspaden hier in de Eiffel zijn briljant en gaan overgrindpaden door de bossen waar je op een sporadische vogelkenner na niemand tegenkomt. Met een zonnetje erbij zou het feest compleet zijn. Helaas is dat aan mij nog niet besteed.Over het algemeen donker druilerig weer maar overdag meestal droog. Op eergister na toen ik werkelijk compleet doorweekt in Monschau aankwam. Maar na een warme douche en een koudeWarsteiner ben je dat al snel vergeten. Ook wetende dat mn tentme droog houdt en er een warme slaapzak wacht. Dat waren dus twee stevige dagen.

Gister echter het plan gevat richting het oosten te gaan. Kwam inDaun aankwam op een briljant fietspad genaamd Maare-Mosel-Route. Ongeveer 60 kmdoor de heuvels naar Bernkastel Kues. En waarempel bleekhet een grote afdaling. Een soort vals plat maar dan in mijn voordeel.Drie keertrappen en voor de rest de benen stil gehouden! Zo is fietsen bedoeld.

Vandaag maar een rustdag ingelast om de verzuurde beneneens te sparen. Morgenzie ik wel weer verder waar ik uitkom. Straks de Telegraaf maar eens lezen met een kopje koffie in de Altstad. Eninkopen doen voor vanavond. Na een dag of drie maar weer eenszelf een maaltje in elkaar flansen.